اگر این شبهای بی مهتاب و طولانی پایان نپذیرد
و صبح سحر فرا نرسد؛
و همچنان،خروسها از خواندن آفتاب باز مانند
اگر خزندگان ، از پرواز کبوترهای سپید
بر پهنۀ آسمانِ آزاد همچنان ممانعت ورزند،
اگر مشعلها خاموش
و اجاقها کور بمانند،
و مجازات خوردن سیب، همچنان قفس باشد و مرگ
پاهایم را در رودخانه ی عبور از دیروز
خواهم شست.
و درآغوش ناشناختۀ جنگل سبز فرو رفته،
و از دستان همیشه سبز درختان سرو
میلیونها تبرِ تشنه به خون زور و ظلم،
خواهم ساخت!
Mohammad-erfan.mihanblog.com
Sheroerfan.blog.ir
عرفان واعتراض