شعر عرفان و اعتراض

اگر این شب‌های بی مهتاب و طولانی پایان نپذیرد

و صبح سحر فرا نرسد؛

و همچنان،خروس‌ها از خواندن آفتاب باز مانند

اگر خزندگان ، از پرواز کبوترهای سپید

بر پهنۀ آسمانِ آزاد همچنان ممانعت ورزند،

اگر مشعل‌ها خاموش

و اجاق‌ها کور بمانند،

و مجازات خوردن سیب، همچنان قفس باشد و مرگ

پاهایم را در رودخانه ی عبور از دیروز

خواهم شست.

و درآغوش ناشناختۀ جنگل سبز فرو رفته،

و از دستان همیشه سبز درختان سرو

میلیونها تبرِ تشنه به خون زور و ظلم،

خواهم ساخت!

Mohammad-erfan.mihanblog.com

Sheroerfan.blog.ir

عرفان واعتراض